Khan-pi-denz

Khanphident nga ba ang Pinoy?

Isang minuto kong pinagisipan ang tanong na ito.
Ang sagot ay oo.

Makapal ang mukha ng Pinoy.

Kaya nga madaming artista,entertainers
at mga politiko na nagpapatunay na hitik nga tayo
sa khanpidense.

Mamang nangungulangot.

'yan ang madalas kong makita.

Mga mamamang nangugulangot.
Bihira ang babae pero meron din
nagpupumilit na hindi mabilang sa statistics.
maskadiri yun!

Iba pa-simple lang kung umatake.

Patago.

Mejo nahiya pa sa mga tao.

Meron din naman mga mama na kahit pa
magkatitigan na kayo e walang bisa.

Tuloy pa dina ng pagdukot sa
kayamanan sa loob ng ilong.

Minsan pa nga ay napatitig na lang ako
sa aking nakikita.

Parang horror film kung san wala ka nang
magagwa kung di tumitig sa kagilagilalas na palabas.
Sabayan pa to ng matinding singhot na pilit kumukuha
ng lubrication para mabilis mailabas ang treysure.

Bakit nga ba kelangan mangulangot.
Alala ko pa sabi ng science teacher ko
na kusang ilalabas ng katawan
ang duming nakapasok dito.

Kabilang kaya dito ang kulangot?

Malamang hindi.

Dahil madalas mang maglabas ng dumi ang tao.
Pakiramdam ko mas madami pa pading naiipon
kayamanang itim sa ilong.
Polusyon pa lng sa ciudad e tiyak kulay abo ang
makakamtam sa paghahalukay.

Hindi lang sa kabastos bastos na paraan makikita ang
khanpidense ng mga pinoy.
--
Mga mangangaral ng mabuting balita sa bus.

Yan! yan siguro ang trabaho nangagaylangan ng isang
dosenang roll on o di kaya dayaper para sa kilikili.

Nangungumapaw sa khanpidence ang mga taong me trabajo
nito.
Isipin mu na lang ang tinde na nga ng paksa na
tinatalakay at hindi lahat ng tao ay naniwala sa mga
taong nangungusap sa diyos na hindi pari o madre

Ayaw natin ng pangalawa pang magulang upang
parangalan tayo sa tama o hindi.

Nakakabilib sila sa tindi ng khanpidence nila
'di lang dahil sa kanilang pinagsasabi dahil na rin
siguro sa mga Pilipinong katoliko lang sa loob
simbahan.

Naka schedule kasi ang pagiging mabait.

Tuwing Lingo- one hour before and after the mass-
birthday

birthday ng mahal,

Pasko,

balemtyms-pagsingel o malapit ng ikasal,

Madalas sa ibang lugar sila nagdadasalan pag
nasa kalagitnaan ng relashon.

(wohoo adult!)

Araw ng patay,

laban ni Pacquiao,

sa oras ng pagtulog,

at sa loob ng Greenbelt.

a oo nga pala pag me kaharap na taga ibang bansa.

Ambait bait ng pilipino wari mo'y walang kasalanang
magagawa.

Nakakatuwa ito.

Dahil bigla tayong nagiging nakabansa pag nasa harap
ng taga ibang bansa lahat pinagkwekwento-
adobo-balut- lahat lahat ng mga bagay na
inassociate sa Pilipinas binabangit.

"your maid--aa that's Filipina"

"yo' ho' aaa that's Filipina"

"you ate adobo?"

Nakakalungkot na kulangot!

Minsan wala sa lugar ang khanpidens natin.

Minsan naman lumalabas ito.

Tiwala sa sarili.

Pabugso bugso- d man madalas nagagamit pa rin natin
sa tamang oras at tamang panahon.

Pag umorder sa fastfood at mali ang nabigay na order
o di kaya tumagal sa 15 minuto ang paghihintay ng 5
minuto.

Unti na ang tiwala sa sarili nagiging apoy na
nagliliyab!

lalapit sa service crew at puputakan na!
sa sumusunod na paraan.

1. Sa pamamagitan ng Ingles. para mukhang sosyal at
me pinagaralan. Sisimulan sa pagdescribe sa situation
hanggang sa kanyang nararamdaman at kung gaano
kaimportante ang oras niya.
- mern mga successful dito dahil nkakaintimidate na
english mern pang accent.
Bihira ang southern accent madalas central ang gamit.
mala New Yorker.

-mern namang hnde- para bagang gusto nia daanin sa
titig dahil ndi niya masabi ang tamang ingles. panat
what? or nagmumultiply you y you yyyyou... tas titig
na lang dahil wala nang maisip na iba pang salita.

2. Sa pa cute na paraan. Kung cute ka nga tumatalab
panay ang soree ng crew. Pero pagnde e humanda ka na
kumain ng dura.

Mas pinipili ko magpacute.

Madali lang at iwas gulo.

Pero kung kalabisan na englishan na to!

Sabay thank you! para bawi bawi lang

walang personalan.

Gutom lang.

Siguro nga panahon panahon lang ang
magkakaroon ng tiwala sa sarili.

'Di ata maganda kung pagising mo sa umaga hanggang sa
pagtulog sa gabi na hahayaan mo lang magumapaw ang
tiwala sa sarili.

Baka lumundag sa bintana at isipin mo na ikaw si
Superman.

May pinagkukuhanan kasi tayo dapat ng tiwala sa
sarili.

Diyos.

Mga kaibagan.

Mga achievements.

Mga Kaibigan.

Mga Magulang.

Mga Kaibigan

Batong napulot sa pagmumuni.

Alaala ng taong nagbibigay satin ng lakas.


Madaming pedeng pagkuhanan ng tiwala sa sarili.

Ang malungkot nito pagwala ka nang dahilan

na magtiwala sa sarili.

Naramdaman ko na ito dati.

Hirap parang walang kwentang mabuhay.

Para pa sa ano?

'yan ang madalas kong tanong.

Kahit na hitik ka sa pedeng pagkuhanan ng lakas.

At me mga taong nagtitiwala sa 'yo.

Walang bisa.

Kaya siguro me nagpapakamatay.

Di lang nila na tripan ang buhay ngayon

kaya next time na lang.

Para masaya.

Wala akong maabiso sa mga nawawalan ng tiwala sa
sarili.

Bahala na kayo sa buhay niyo.

Hanap na lang kayo ng rason para sa buhay.

Andyan lang kasi yun tinatamad ka lang hanapin.

----

Takot ako sa mga taong nawawalan ng tiwala sa sarili
o kaya sa mga depressed na depressed.

Hindi ako marunong magsabi ng tamang abiso.

Ako ya poltically incorrect.

Pilit ko naman pinagaaralan 'to.

Pero mahirap e.

Isa na kasi sa greatest fear ko ang hindi makatulong

sa kaibigan.

Wala kasi ako kaibigan masyado nung kabataan ko
kaya ganun na lang kaimportante sakin na magalaga ng
kaibigan.

Kaya kahit ka plastikan natutunan ko din siguro
ng hindi sinasadya.

_______ smile.

Yan nga ang sabi ng iba kong kaibigan.

Minsan nga naiisip ko na sobra na ko nangengeelam sa
buhay ng iba.

Masaya mangeelam e.

Matututo din ako magtiwala sa sarili.

Kahet mejo delayed kung ikukumpara sa ibang tao.

Alam ko na dadating aku dun.

Tatanda din ako sa kilos at gawa.

Pero habang hindi pa enjoy muna ako.

Masaya e.

Ikaw masaya ka ba kahet me tiwala ka na sarili?